90 lat tenisa w Grodzisku Mazowieckim

Początki „białego sportu” na terenie naszego miasta sięgają roku 1927, kiedy to grupa ludzi, przeważnie uczącej się młodzieży, stawiała pierwsze kroki na korcie betonowym przy ulicy Kilińskiego nr 3 (willa „Pod bocianem”).

Do grupy tej należeli między innymi: Lucyna Sobiesiak, Julia Olszycka, Zofia Markiewicz, Lucyna Golian, Eugeniusz Cewiński, Teodor Pawlak, Tadeusz Markiewicz.W latach następnych do grona tego dochodzą nowe twarze, a mianowicie: rodzeństwo Maria i Stanisław Gajzlerowie, Alicja i Roman Wykuszowie, Bohdan Staworzyński, Jan Dziekański i inni.

W tych „zamierzchłych” czasach tenis nie był zorganizowaną dyscypliną sportu w ramach jakiegoś klubu czy instytucji, a raczej grą towarzyską, stwarzającą okazję do przyjemnego spędzenia czasu na świeżym powietrzu.

Od roku 1932 tenis zaczyna istnieć w bardziej zorganizowanej formie. Na nowych kortach ziemnych, które powstały w 1937 roku, odbywają się spotkania z Milanówkiem (reprezentowanym przez Sekułowicza, Łobodowskiego) z Ursusem (ze znanym zawodnikiem tenisa stołowego Samborskim na czele), Podkową Leśną, Komorowem. Organizowane są mistrzostwa Grodziska i inne turnieje.

W latach 1932–1939 w Mistrzostwach Grodziska pierwsze miejsca zajmują wśród kobiet: Zofia Markiewicz, Izdebska, Rafalska i w ostatnich latach przed wojną Alicja Wykuszowa, wśród mężczyzn: Bohdan Staworzyński – niewątpliwie najbardziej utalentowany tenisista starej generacji, Rudnicki, Roman Wykusz, a w latach 1937–1939 r. junior Eugeniusz Cewiński, bijąc trzykrotnie najbardziej pracowitego, ambitnego i bardzo trudnego do pokonania zawodnika – Romana Wykusza.

Poza nimi w sekcji grają: G. Frejdlichówna, Mackiewicz, Szczerbiński, Piechucki, bracia Eugeniusz i Tadeusz Betlejewscy, Ewald Ohnezorge oraz juniorzy Jerzy Jachimski, Włodzimierz Markowski.